အျခားေဆးေတြကို အလြယ္တကူ ဝယ္ယူရရွိေနတာေတြ႔ရမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။အျခားဖြံ႕ျဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႔ OTC(over the
counter)ေခၚတဲ႔ေဆးဆိုင္ေတြေပၚအလြယ္တကူ ေမးျမန္းဝယ္ယူႏိုင္တဲ႔
ေဆးမ်ိဳးေတြမွတပါး အျခားေဆးေတြကို ဆရာဝန္ရဲ႕ခြင္႔ျပဳခ်က္လက္မွတ္နဲ႔သာ
ဝယ္ယူရရွိႏိုင္ပါတယ္။သို႔ေသာ္ ဖြ႔ံၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြလိုမဟုတ္တိုင္း
မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာလို႔မရျပန္ဘူး။ေဆးဆိုင္ေတြေပါမ်ားစြာ ေတြ႔ရိွရျခင္းဟာ
ေကာင္းတယ္ဆိုႏိုင္သလို မေကာင္းဘူးလို႔လဲ
ေျပာႏိုင္ပါတယ္။သာမန္ေနမေကာင္းတာ၊ေခါင္းကိုက္ေခါင္းခဲတာ
ဆိုရင္ေဆးဆိုင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ေမးျမန္းဝယ္ယူႏိုင္တာ၊အခ်ိန္ကုန္သက္သာတာ
အလုပ္ရႈပ္သက္သာတာ ေကာင္းတဲ႔အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။မေကာင္တဲ႔အခ်က္ကေတာ႔
မဆိုင္တဲ႔ေဆးေတြ၊စပ္ေဆးေတြေၾကာင္႔ လူနာဒုကၡေရာင္ႏိုင္တာပါဘဲ။
ေဆးေရာင္းသူတိုင္းဟာ
အမ်ားအားျဖင္႔ေသခ်ာသင္ၾကားထားျခင္းမရွိပါဘူး။ျမန္မာႏိုင္ငံဆရာဝန္အသင္းမွာ
လည္း ဒီကိစၥကိုတင္ျပေဆြးေႏြးၾကတယ္။အဓိက ကေတာ႔
စပ္ေဆးကိစၥေတြပါ။အမွန္ေတာ႔ဒါဟာ ဆရာဝန္ေတြက လူနာေတြအေပၚ
အမွန္တကယ္ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ဆိုတာေတာ႔ လံုးဝဥႆံုဆိုတာေတာ႔
ယံုေစခ်င္ပါတယ္။တကယ္မွာလည္း အခ်ိဳ႕စပ္ေဆးေရာင္းသူေတြ
ျပင္းထန္တဲ႔ဆိုးက်ိဳးside effectရွိတဲ႔ ေဆးေတြ ႏွစ္မ်ိဳးသံုးမ်ိဳးမက
ေပါင္းစပ္တာ ေတြ႔ေနရလို႔ပါဘဲ။အကိုက္အခဲေဆးဆိုရင္လဲ
အမ်ိဳးတူေဆးေတြတစ္မ်ိဳးမက ေပါင္းၿပီး စပ္ထားတာေတြ႔ရတယ္။
ေစ်းခ်ိဳတယ္ဆိုတာက သူ႔ထက္ခ်ိဳတာေတာင္ သူ႔ေလာက္မခ်ိဳဘူး
ဆိုတဲ႔ေဆးမ်ိဳးေတြ။ေဆးတစ္ထုပ္ဆိုရင္
ရွိသမွ်အမ်ိဳးေတြအကုန္စပ္ထားတာ။သံုးစြဲသူေတြ အႀကိဳက္ေပါ႔။ဒါဟာ
တကယ္႔ျပင္ပမွာ လက္ေတြ႔ျဖစ္ေနတဲ႔ တကယ္႔အမွန္တရားဘဲ။ေနာက္ပိုင္းမွာ
ေဆးကုမၸဏီေတြ လိုအပ္တဲ႔ေဆးေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီး အခ်ိဳးအစားတိတိက်က်
ေဆးေတြေရာစပ္လာေတာ႔ လူနာေတြအတြက္သာမက ဆရာဝန္ေတြပါ
အဆင္ေျပေစတယ္။ေဆး၃ဖံုေလာက္ေပးရမွာ တစ္မ်ိဳးထဲနဲ႔ၿပီးေတာ႔
လူနာအတြက္လဲအဆင္ေျပတယ္။သို႔ေသာ္ ခက္ျပန္တာက သံုးစြဲသူေတြ။ဘာျဖစ္ျဖစ္
Decolgen,Fluza ဆိုတာေတြခ်ည္းျဖစ္ျပန္ေတာ႔ တခ်ိဳ႕ေရာဂါေတြမွာ မဆိုင္ရာ
ဆီလူးသလို ျဖစ္ျပန္ေရာ။ဘာလာလာ Alaxan,Lensen ဆိုတာမ်ိဳးခ်ည္း
လုပ္ေနလို႔မရ။အသံုးျပဳႏိုင္တဲ႔ ေဆးေတြကို ေသခ်ာသိရွိနားလည္ဖို႔လည္း
လိုပါတယ္။မွန္မွန္ကန္ကန္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ေခါင္းမူးတာကိုသြားၿပီး
Lensenေသာက္လို႔မရပါ။ေခါင္းမူးတာနဲ႔ေခါင္းကိုက္တာ မတူဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ႔
သိသင္႔ပါတယ္။လမ္းေဘးေဆးဝယ္ေသာက္သူေတြ ေဆးခန္းမလာလို႔ အျပစ္တင္၍
မရပါ။သူတူကိုယ္တူ ေဆးရံု၊ေဆးခန္းဆိုရင္ ေၾကာက္သူေတြႀကီးပါ။သူတို႔ရွိလို႔
ေဆးရံုေဆးခန္းေတြ သက္သာသလို အလုပ္ပိုရႈပ္တာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။စပ္ေဆးမေရာင္းနဲ႔ဆိုျပန္ေတာ႔လည္း
တခ်ိဳ႕ေဆးဆိုင္ေတြ၊ကြမ္းယာဆိုင္ေတြက ႀကိဳက္ၾကမယ္
မဟုတ္ပါ။ဒါမ်ိဳးေရာင္းမွလူစီတာ အမွန္တရားတခုကိုး။တခါက
ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ လည္ေခ်ာင္းနာတဲ႔လူနာတစ္ေယာက္ကို cefexime
ပိုးသတ္ေဆးေပးတာ ေတြ႔ျမင္ခဲ႔ရဘူးပါတယ္။cefexime ဆိုတာ penicillin
ေနာက္မွာေပၚတဲ႔ cephalosporin တတိယမ်ိဳးဆက္။ေစ်းႀကီးတယ္။တခ်ိဳ႕ကထင္ၾကတယ္။
ဒီေဆးက ေနာက္ေပၚျဖစ္တယ္။ေစ်းလည္းႀကီးတယ္။ေနာက္ေပၚအသစ္အဆန္းတိုင္းေကာင္းမယ္။ေရာဂါအားလံုးေပ်ာက္မယ္ဒီလိုထင္ၾကတယ္။အမွန္က
ပိုးသတ္ေဆးမ်ိဳးဆက္ေတြမွာ ေသခ်ာေလ႔လာၾကည္႔ရင္ spectrum
ပံုစံမ်ိဳးရွိတယ္။cephalosporin ရဲ႕ spectrum က ေနာက္ပိုင္းေရာက္ေလ
G(-)ဘက္တီးရီးယားဘက္ကို ေရာက္ေလဘဲ။လည္ေခ်ာင္းနာ ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕
အဓိကအေၾကာင္းရင္းက ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး။ဘက္တီးရီးယားဆိုရင္ streptococcus
G(+) ဘက္တီးရီးယားက အျဖစ္အမ်ားဆံုးဘဲ။ေယဘုယ်တြက္ၾကည္႔ရင္ အျဖစ္အမ်ားဆံုး
G(+)ကိုေက်ာ္ၿပီး G(-) အတြက္ေကာင္းတဲ႔ cefexime
ကိုသံုးလိုက္တယ္။အမွန္သံုးခ်င္တယ္ဆိုရင္ cefuroxime လို ဒုတိယမ်ိဳးဆက္၊
cephalaxin လို ပထမမ်ိဳးဆက္သံုးသင္႔တာ။ေစ်းႀကီးေပးဝယ္လိုက္ရတဲ႔
တန္ဖိုးနဲ႔ ေရာဂါအေျခအေနနဲ႔ မကိုက္ဘူး။မလိုအပ္ဘဲ ေပးလိုက္ေတာ႔
ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္လိုလာၿပီဆိုရင္
ဒုကၡေရာက္ေတာ႔မယ္။ေဆးမတိုးေတာ႔ဘူး။တျခားဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာလဲ
ေနာက္ဆံုးေပၚေဆးေတြ မတိုးေတာ႔တာေတြ႔ေနရၿပီ။UK မွာ လူနာရဲ႕ သံုးပံု
တစ္ပံုဟာ တခ်ိဳ႕ေနာက္ဆံုးေပၚ cefexime လိုေဆးမတိုးတဲ႔ျပႆနာေတြ
ရွိေနၿပီဆိုတာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ
ေဖာ္ျပခဲ႔ဘူးပါတယ္။ေဆးေတြၾကည္႔လိုက္ရင္ သူတို႔ဆီမွာ သံုးၿပီးလို႕
resistance ရိွေလာက္မွ
ကိုယ္႔ဆီေရာက္လာၾကတာမ်ားတယ္။ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ႔အဲဒီေလာက္
မဆိုးေသးဘူးလို႔ထင္ရတယ္။ေနာက္က်တာ
ဒီတစ္ခုေတာ႔ေကာင္းတယ္။ဒီမွာေတာ႔ကိုယ္႔ႏိုင္ငံက သာေနၿပီ။ဒါအျပင္
ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊လူမႈဆက္ဆံေရး၊မိသားစုဆက္ဆံေရး၊စတာေတြမွာေတာ႔ ဒီကသာတာ
လံုးဝေသခ်ာတယ္။ခက္တာက သူတို႔ရဲ႕ေကာင္းတဲ႔အက်င္႔ကို မယူဘဲ
ကလပ္တက္တာ၊စကပ္တိုဝတ္တာ၊ေဆးစြဲတာေတြကိုအထင္ႀကီးေနၾကတာေတာ႔
သိပ္မနိပ္လွဘူး။တျခားႏိုင္ငံမွာေနမွ အထင္ႀကီးတတ္တာလဲ
တလြဲဆံပင္ေကာက္ေနတာပဲ။အစားအေသာက္ဆိုလဲ
ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလုပ္ၿပီးစားၾကေတာ႔ ေရာဂါေတြကလဲ
ပိုမိုေပါလာျပန္တယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔လဲ ေက်းလက္ေတာရြာမွာေနသူေတြက
ပိုမိုအသက္ရွည္ၾကဟန္တူတယ္။လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေတြအျမဲလုပ္ေနရေတာ႔
က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႔အျပင္
ေတာ္ရံုေရာဂါလည္းမကပ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာ
ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ သိပ္အတတ္ဆန္းၾကေတာ႔ ေရာဂါေတြေပါမ်ားလာၿပီး
ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္။penicillin ေပၚၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုးမႊားေတြအေပၚ
အႏိုင္ရၿပီလို႔ထင္တဲ႔ အယူအဆေတြမွားမွန္းသိလာၾကတယ္။ေရာဂါအသစ္
ပိုးအသစ္ေတြသာမက ယခင္ႏိုင္ၿပီးသားပိုးေတြကပါ
ထၾကြေသာင္းက်န္းလာျပန္တယ္။HIVဗိုင္းရပ္စ္ေပၚၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ
ေပးလိုက္ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြ မနည္းဘူး။ႀကိဳတင္ကာကြယ္ဖို႔သာတတ္ႏိုင္လို႔
ကာကြယ္ေရးကို အေလးထားရတယ္။လတ္တေလာသတင္းတစ္ပုဒ္မွာ HIVကာကြယ္ေဆးသစ္ကို
အေမရိကန္ FDAက ခြင္႔ျပဳလိုက္ၿပီဆိုလို႔
အခ်ိဳ႕ကကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ဒီတခါေတာ႔ေဆးပညာရွင္ေတြက
လည္သြားၿပီ။ဒါသာခြင္႔ျပဳလိုက္ရင္ ေဆးေသာက္ၿပီး အကဲပိုမဲ႔သူေတြက
ဒုနဲ႔ေဒးဆိုတာ သူတုိ႔သေဘာေပါက္တယ္။ဗိုင္းရပ္စ္က တျခားပိုးေတြထက္
ဗီဇေျပာင္းတာျမန္ေတာ႔ ေဆးယဥ္ပါးရင္ ဒုကၡဘဲ။ေနာက္က လိုက္လုပ္ရမဲ႔ လူေတြက
ေျခႏွစ္လွမ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားရေတာ႔မယ္။ေဆးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္
ထုတ္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။penicillin တုန္းကေတာင္
အလက္ဇႏၵားဖလမ္းမင္း တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔
ၿပီးခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး။တျခားသိပၸံပညာရွင္ႏွစ္ဦးအကူအညီနဲ႔မွ
ေအာင္ျမင္ေအာင္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ႔တာ။ပင္နယ္စလင္ေနာက္ပိုင္းမွာ
ပိုးသတ္ေဆးေတြ အမ်ိဴးမ်ိဴးေပၚခဲ႔တယ္။ပဋိဇီဝေဆးတစ္မ်ိဴးထဲနဲ႔
ေလ႔လာလို႔မကုန္ႏိုင္ဘူး။တျခားေဆးေတြပါတြက္လိုက္ရင္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔။တကယ္ေလ႔လာရင္ကုန္ႏိုင္ဖြယ္မရွိ။ဒါ႔ေၾကာင္႔မ်ားဆရာဝန္၊ဆရာမေတြမ်က္မွန္ေတြနဲ႔ျဖစ္ကုန္တာလားမသိ။အရင္ေခတ္က
ဆရာဝန္ဆိုရင္ မေျပာဘဲနဲ႔သိတယ္
ဆိုတယ္။ပံုပန္းသ႑ာန္ရယ္၊ကိုင္လာတဲ႔စာအုပ္ရယ္ ၾကည္႔ၿပီး
ဆရာဝန္မွန္းသိၾကတယ္။ဆရာဝန္ဆိုရင္ ေလးစားအထင္ႀကီးတယ္ဆိုတဲ႔ေခတ္နဲ႔
အခုေခတ္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္
မွန္ႏိုင္ပါမလားမသိ။တခ်ိဳ႕ဆရာဝန္ေလာင္းေတြၾကေတာ႔
ေတာ္ေတာ္သိသာတယ္။လမ္းေပၚမွာ ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴ(lab coat)တလြင္႔လြင္႔နဲ႔
ဆိုင္ကယ္စီးတာေတြ႔ရင္ ပထမႏွစ္မဟုတ္ရင္
ဒုတိယႏွစ္ပဲ။တတိယႏွစ္ဆိုရင္ေတာ႔နည္းနည္းသိေနၿပီ။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(က)
က်ျပန္ေတာ႔လည္း အျဖဴမဟုတ္ေတာ႔ျပန္ဘူး။PSMယူနီေဖာင္းကုတ္နဲ႔
ဟိုနားတစ္စု၊ဒီနားတစ္စု
ေတြ႔ရျပန္တယ္။ဒါလည္းဆရာဝန္ေတြပါပဲ။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(ခ)က်ျပန္ေတာ႔
ဒီလိုမေနေတာ႔ျပန္ဘူး။ဆံပင္စုတ္ဖြား၊မ်က္လံုးက အေရာင္ကင္းမဲ႔ၿပီး
စိတ္ပ်က္တဲ႔ပံုေပါက္ေနၿပီဆိုရင္
ေသခ်ာတယ္္။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(ခ)ေရာက္ေနၿပီ။စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနၿပီး
အိပ္ေရးလည္းမမွန္ေတာ႔ လူလည္းပိန္ခ်ံဴးေနၿပီ။တစ္ဘာသာက်ရင္ ၆လ
ဆိုေတာ႔ကုန္းရုန္းၿပီးက်က္ၾကရျပန္တယ္။ေအာင္သြားလို႔
အလုပ္သင္ဆင္းရၿပီဆိုရင္ေတာ႔ ငါလိုလူဇဗၺဴမွာရွိေသးရဲ႕လား ဆိုၿပီး
ဆရာေတြနဲ႔ေျခရာတိုင္းခ်င္လာတယ္။တစ္လ၊ႏွစ္လေလာက္မွာေတာ႔ ကိုယ္႔အေျခအေနကို
ေတာ္ေတာ္သေဘာေပါက္လာတယ္။လက္ေတြ႔နယ္မွာအသံုးခ်ရတာနဲ႔ စာနဲ႔မတူပါလားဆိုၿပီး
နားလည္လာၾကတယ္။ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းထဲကလို မဟုတ္ပါလား
ဆိုတာတျဖည္းျဖည္းသိလာၾကတယ္။ေနက္ဆံုးမွာ ကိုယ္႔အေျခအေနမွန္ကို
ပိုမိုသေဘာေပါက္လာၾကရင္ေတာ႔ ရင္႔က်က္ၿပီလို႔ဆိုႏိုင္တယ္။ငယ္ငယ္က
လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တာ၊အထင္ႀကီးခဲ႔တာေတြက ျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္ ရီစရာျဖစ္ေနတာ
ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္။ဥပေဒအရ အသက္(၁၈)ႏွစ္မျပည္႔ေသးသူကို
မရင္႔က်က္သူ၊အရြယ္မေရာက္သူလို႔ သတ္မွတ္တာ မမွားဘူးလို႔
ဆိုရလိမ္႔မယ္။တကယ္လည္းအသက္ျပည္႔ၿပီးရင္ေတာင္ ရင္႔က်က္ဖို႔ဆိုတာ
လိုပါေသးတယ္။ေဆးပညာမွာေတာ႔ သြားေတြ၊အရိုးေတြကိုၾကည္႔ၿပီး
သတ္မွတ္ၾကတယ္။အံဆံုးသြားကိုၾကည္႔ၿပီး အရြယ္ေရာက္၊မေရာက္
ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။အရြယ္မေရာက္ေသးဘူးဆိုတာ psychologyစိတ္ပညာအရ
အရြယ္မေရာက္ေသးဘူး၊ရင္႔က်က္မႈမရွိေသးဘူး၊ကိုယ္ပိုင္မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔
ဆိုလိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။အမ်ိဴးသမီးေတြဟာ အမ်ိဴးသားေတြထက္ အပ်ိဳဝင္တာ
ေစာပါတယ္။ဒါၾကည္႔ၿပီး အမ်ိဴးသမီးေတြက physicalအရ ဖြ႔ံျဖိဳးလာေပမယ္႔
mental အရ ရင္႔က်က္ၿပီလို႔မေျပာႏိုင္ပါ။ကမာၻမွာ အသက္(၁၈)ႏွစ္မျပည္႔ခင္
လက္ထက္သူေပါင္း သန္း၅၀၀ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ကမာၻ႔လူဦးေရရဲ႕
ခုနစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္။ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ
ပိုမိုေတြ႔ရပါတယ္။ပိုဆိုးတာက ဘာမွျပင္ဆင္ခ်ိန္မရခင္
အတည္တက်မျဖစ္ခင္အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ႔ ကေမာက္ကမျဖစ္သြားတယ္။ဒီထက္ပိုဆိုးတာက
သားဆက္ျခားနည္းကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးမျပဳႏိုင္ေတာ႔
တေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမြးလာၿပီးဆင္းရဲတြင္းထဲ ပိုမိုနစ္ေတာ႔တာပဲ။တစ္ခါက
စာေရးသူေဆးခန္းကို ေသြးမဆင္းလို႔လာျပတဲ႔အမ်ိဴးသမီး အေၾကာင္းေျပာရင္
ယံုႏိုင္ဖြယ္မရွိ။ေသြးမဆင္းလို႔ဆီးစစ္ၾကည္႔ေတာ႔
ကိုယ္ဝန္ကရွိေနၿပီ။ကိုယ္ဝန္ေတာ႔မလိုခ်င္ဘူး။ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ေမးၾကည္႔ေတာ႔
အတူေနရင္ ကိုယ္ဝန္ရွိႏိုင္မွန္းသိေပမယ္႔ သားဆက္ျခားနည္းကို
မသိဘူး။ပိုဆိုးတာက ၾကားကိုမၾကားဖူးတာပဲ။မႏၱေလးမွာ
အိမ္လာေစာင္႔ေပးရတာလို႔ဆိုတယ္။အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္က မေျပာဘူးလားဆိုေတာ႔
ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔အဆက္အသြယ္ မလုပ္ဘူးဆိုေတာ႔
ကိစၥကျပတ္ကေရာ။ဒီလိုလူမ်ိဴးေတြဘယ္ေလာက္ရွိဦးမလဲမသိ။ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင္႔
မဆက္ဆံသည္႔အက်ိဴးဆက္လား။အသိပညာ ဗဟုသုတမရွိသည္႔အက်ိဴးလား။ေဝခြဲ၍
မရ။လက္သည္လက္ခ်က္ျဖင္႔ ေဆးရံုတြင္ လူနာတိုးမလာပါေစနဲ႔ဟုသာ
ဆုေတာင္းရသည္။ေဆးရံုမ်ားတြင္
ကိုယ္ဝန္ပ်က္ၿပီးေရာက္လာၾကသည္႔လူနာအမ်ားစုမွာ အသက္ငယ္ရြယ္သူ
ပိုမိုမ်ားျပားသည္။မသိနားမလည္မႈအျပင္
ေဆးဝါးအေပၚအလြန္အကၽြံယံုၾကည္ျခင္း၊သံုးစြဲပံုမွားယြင္းျခင္းတို႕ကလည္း
တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ အမ်ားစုမွာမီးယပ္ေသြး၊ရာသီေသြးႏွင္႔ပတ္သက္၍
ေသခ်ာစြာနားလည္သိရွိျခင္းမရွိေပ။တခါက လူနာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ၃လ
ခံေဆးထိုးရက္နဲ႔ ဘာလို႔ရာသီတစက္စက္ဆင္းေနတာလည္းဆိုၿပီး
ေဆးခန္းအကူဝန္ထမ္းကို ေမးခဲ႔ဘူးတယ္။၃လ
ခံေဆးထိုးတိုင္းရာသီမလာဘူးလို႔ဘယ္သူကမ်ား ညႊန္းလိုက္သည္မသိ။အမွန္က
ကနဦးေဆးထုိးစလမ်ားတြင္
ရာသီထိန္တာ(သို႔)ရာသီေသြးတစက္စက္ဆင္းတာမ်ိဳးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ႏွစ္ခ်ီၿပီးထိုးေလေလ
ရာသီထိန္ဖို႔ အခြင္႔အလန္းမ်ားေလသာျဖစ္ပါတယ္။ရာသီေသြးဟာ
ဟိုမုန္းအေျပာင္းအလဲနဲ႔လဲ
သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ညဖက္အိပ္ေရးပ်က္တာ၊အစားအေသာက္ပ်က္တာ၊အလြန္အမင္းဝိတ္ေလ်ာ႔တာမ်ိဳးေတြ
ေၾကာင္႔လည္း ရာသီေသြးကို
ကေမာက္ကမျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ေမြးလမ္းေၾကာင္းပိုးဝင္တာ၊သားအိမ္ပံုမွန္မဟုတ္တာ
ေတြစတဲ႔ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြ
အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။သူမ်ားျဖစ္တိုင္းကိုယ္လိုက္ျဖစ္မယ္လို႔
မထင္ေစခ်င္ဘူး။လူနာတစ္ေယာက္ထဲမွာေတာင္ ဒီေဆးတဲ႔ေပမယ္႔ ေနာက္တစ္ခါထိုးရင္
တဲ႔ခ်င္မွတဲ႔တာ။ဒီလိုသေဘာေတြနားလည္သေဘာေပါက္ေစခ်င္တယ္။ဆရာဝန္ေတြလဲ
သူ႔အတိုင္းအတာန႔ဲသူသာ တတ္ႏိုင္လိမ္႔မယ္။မရွင္းလင္းတာရွိရင္
တတ္ကၽြမ္းတဲ႔ဆရာဝန္နဲ႔ ေသခ်ာေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တာ
အေကာင္းဆံုးပါပဲ။စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး က်န္းမာေရးအသိမ်ားရွိၿပီး
ဆရာဝန္ေတြကို စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ေမးႏိုင္၊ေဆြးေႏြးႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး
ျဖစ္ပါတယ္။အျခားဖြံ႕ျဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႔ OTC(over the
counter)ေခၚတဲ႔ေဆးဆိုင္ေတြေပၚအလြယ္တကူ ေမးျမန္းဝယ္ယူႏိုင္တဲ႔
ေဆးမ်ိဳးေတြမွတပါး အျခားေဆးေတြကို ဆရာဝန္ရဲ႕ခြင္႔ျပဳခ်က္လက္မွတ္နဲ႔သာ
ဝယ္ယူရရွိႏိုင္ပါတယ္။သို႔ေသာ္ ဖြ႔ံၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြလိုမဟုတ္တိုင္း
မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာလို႔မရျပန္ဘူး။ေဆးဆိုင္ေတြေပါမ်ားစြာ ေတြ႔ရိွရျခင္းဟာ
ေကာင္းတယ္ဆိုႏိုင္သလို မေကာင္းဘူးလို႔လဲ
ေျပာႏိုင္ပါတယ္။သာမန္ေနမေကာင္းတာ၊ေခါင္းကိုက္ေခါင္းခဲတာ
ဆိုရင္ေဆးဆိုင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ေမးျမန္းဝယ္ယူႏိုင္တာ၊အခ်ိန္ကုန္သက္သာတာ
အလုပ္ရႈပ္သက္သာတာ ေကာင္းတဲ႔အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။မေကာင္တဲ႔အခ်က္ကေတာ႔
မဆိုင္တဲ႔ေဆးေတြ၊စပ္ေဆးေတြေၾကာင္႔ လူနာဒုကၡေရာင္ႏိုင္တာပါဘဲ။
ေဆးေရာင္းသူတိုင္းဟာ
အမ်ားအားျဖင္႔ေသခ်ာသင္ၾကားထားျခင္းမရွိပါဘူး။ျမန္မာႏိုင္ငံဆရာဝန္အသင္းမွာ
လည္း ဒီကိစၥကိုတင္ျပေဆြးေႏြးၾကတယ္။အဓိက ကေတာ႔
စပ္ေဆးကိစၥေတြပါ။အမွန္ေတာ႔ဒါဟာ ဆရာဝန္ေတြက လူနာေတြအေပၚ
အမွန္တကယ္ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ဆိုတာေတာ႔ လံုးဝဥႆံုဆိုတာေတာ႔
ယံုေစခ်င္ပါတယ္။တကယ္မွာလည္း အခ်ိဳ႕စပ္ေဆးေရာင္းသူေတြ
ျပင္းထန္တဲ႔ဆိုးက်ိဳးside effectရွိတဲ႔ ေဆးေတြ ႏွစ္မ်ိဳးသံုးမ်ိဳးမက
ေပါင္းစပ္တာ ေတြ႔ေနရလို႔ပါဘဲ။အကိုက္အခဲေဆးဆိုရင္လဲ
အမ်ိဳးတူေဆးေတြတစ္မ်ိဳးမက ေပါင္းၿပီး စပ္ထားတာေတြ႔ရတယ္။
ေစ်းခ်ိဳတယ္ဆိုတာက သူ႔ထက္ခ်ိဳတာေတာင္ သူ႔ေလာက္မခ်ိဳဘူး
ဆိုတဲ႔ေဆးမ်ိဳးေတြ။ေဆးတစ္ထုပ္ဆိုရင္
ရွိသမွ်အမ်ိဳးေတြအကုန္စပ္ထားတာ။သံုးစြဲသူေတြ အႀကိဳက္ေပါ႔။ဒါဟာ
တကယ္႔ျပင္ပမွာ လက္ေတြ႔ျဖစ္ေနတဲ႔ တကယ္႔အမွန္တရားဘဲ။ေနာက္ပိုင္းမွာ
ေဆးကုမၸဏီေတြ လိုအပ္တဲ႔ေဆးေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီး အခ်ိဳးအစားတိတိက်က်
ေဆးေတြေရာစပ္လာေတာ႔ လူနာေတြအတြက္သာမက ဆရာဝန္ေတြပါ
အဆင္ေျပေစတယ္။ေဆး၃ဖံုေလာက္ေပးရမွာ တစ္မ်ိဳးထဲနဲ႔ၿပီးေတာ႔
လူနာအတြက္လဲအဆင္ေျပတယ္။သို႔ေသာ္ ခက္ျပန္တာက သံုးစြဲသူေတြ။ဘာျဖစ္ျဖစ္
Decolgen,Fluza ဆိုတာေတြခ်ည္းျဖစ္ျပန္ေတာ႔ တခ်ိဳ႕ေရာဂါေတြမွာ မဆိုင္ရာ
ဆီလူးသလို ျဖစ္ျပန္ေရာ။ဘာလာလာ Alaxan,Lensen ဆိုတာမ်ိဳးခ်ည္း
လုပ္ေနလို႔မရ။အသံုးျပဳႏိုင္တဲ႔ ေဆးေတြကို ေသခ်ာသိရွိနားလည္ဖို႔လည္း
လိုပါတယ္။မွန္မွန္ကန္ကန္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ေခါင္းမူးတာကိုသြားၿပီး
Lensenေသာက္လို႔မရပါ။ေခါင္းမူးတာနဲ႔ေခါင္းကိုက္တာ မတူဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ႔
သိသင္႔ပါတယ္။လမ္းေဘးေဆးဝယ္ေသာက္သူေတြ ေဆးခန္းမလာလို႔ အျပစ္တင္၍
မရပါ။သူတူကိုယ္တူ ေဆးရံု၊ေဆးခန္းဆိုရင္ ေၾကာက္သူေတြႀကီးပါ။သူတို႔ရွိလို႔
ေဆးရံုေဆးခန္းေတြ သက္သာသလို အလုပ္ပိုရႈပ္တာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။စပ္ေဆးမေရာင္းနဲ႔ဆိုျပန္ေတာ႔လည္း
တခ်ိဳ႕ေဆးဆိုင္ေတြ၊ကြမ္းယာဆိုင္ေတြက ႀကိဳက္ၾကမယ္
မဟုတ္ပါ။ဒါမ်ိဳးေရာင္းမွလူစီတာ အမွန္တရားတခုကိုး။တခါက
ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ လည္ေခ်ာင္းနာတဲ႔လူနာတစ္ေယာက္ကို cefexime
ပိုးသတ္ေဆးေပးတာ ေတြ႔ျမင္ခဲ႔ရဘူးပါတယ္။cefexime ဆိုတာ penicillin
ေနာက္မွာေပၚတဲ႔ cephalosporin တတိယမ်ိဳးဆက္။ေစ်းႀကီးတယ္။တခ်ိဳ႕ကထင္ၾကတယ္။
ဒီေဆးက ေနာက္ေပၚျဖစ္တယ္။ေစ်းလည္းႀကီးတယ္။ေနာက္ေပၚအသစ္အဆန္းတိုင္းေကာင္းမယ္။ေရာဂါအားလံုးေပ်ာက္မယ္ဒီလိုထင္ၾကတယ္။အမွန္က
ပိုးသတ္ေဆးမ်ိဳးဆက္ေတြမွာ ေသခ်ာေလ႔လာၾကည္႔ရင္ spectrum
ပံုစံမ်ိဳးရွိတယ္။cephalosporin ရဲ႕ spectrum က ေနာက္ပိုင္းေရာက္ေလ
G(-)ဘက္တီးရီးယားဘက္ကို ေရာက္ေလဘဲ။လည္ေခ်ာင္းနာ ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕
အဓိကအေၾကာင္းရင္းက ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး။ဘက္တီးရီးယားဆိုရင္ streptococcus
G(+) ဘက္တီးရီးယားက အျဖစ္အမ်ားဆံုးဘဲ။ေယဘုယ်တြက္ၾကည္႔ရင္ အျဖစ္အမ်ားဆံုး
G(+)ကိုေက်ာ္ၿပီး G(-) အတြက္ေကာင္းတဲ႔ cefexime
ကိုသံုးလိုက္တယ္။အမွန္သံုးခ်င္တယ္ဆိုရင္ cefuroxime လို ဒုတိယမ်ိဳးဆက္၊
cephalaxin လို ပထမမ်ိဳးဆက္သံုးသင္႔တာ။ေစ်းႀကီးေပးဝယ္လိုက္ရတဲ႔
တန္ဖိုးနဲ႔ ေရာဂါအေျခအေနနဲ႔ မကိုက္ဘူး။မလိုအပ္ဘဲ ေပးလိုက္ေတာ႔
ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္လိုလာၿပီဆိုရင္
ဒုကၡေရာက္ေတာ႔မယ္။ေဆးမတိုးေတာ႔ဘူး။တျခားဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာလဲ
ေနာက္ဆံုးေပၚေဆးေတြ မတိုးေတာ႔တာေတြ႔ေနရၿပီ။UK မွာ လူနာရဲ႕ သံုးပံု
တစ္ပံုဟာ တခ်ိဳ႕ေနာက္ဆံုးေပၚ cefexime လိုေဆးမတိုးတဲ႔ျပႆနာေတြ
ရွိေနၿပီဆိုတာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ
ေဖာ္ျပခဲ႔ဘူးပါတယ္။ေဆးေတြၾကည္႔လိုက္ရင္ သူတို႔ဆီမွာ သံုးၿပီးလို႕
resistance ရိွေလာက္မွ
ကိုယ္႔ဆီေရာက္လာၾကတာမ်ားတယ္။ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ႔အဲဒီေလာက္
မဆိုးေသးဘူးလို႔ထင္ရတယ္။ေနာက္က်တာ
ဒီတစ္ခုေတာ႔ေကာင္းတယ္။ဒီမွာေတာ႔ကိုယ္႔ႏိုင္ငံက သာေနၿပီ။ဒါအျပင္
ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊လူမႈဆက္ဆံေရး၊မိသားစုဆက္ဆံေရး၊စတာေတြမွာေတာ႔ ဒီကသာတာ
လံုးဝေသခ်ာတယ္။ခက္တာက သူတို႔ရဲ႕ေကာင္းတဲ႔အက်င္႔ကို မယူဘဲ
ကလပ္တက္တာ၊စကပ္တိုဝတ္တာ၊ေဆးစြဲတာေတြကိုအထင္ႀကီးေနၾကတာေတာ႔
သိပ္မနိပ္လွဘူး။တျခားႏိုင္ငံမွာေနမွ အထင္ႀကီးတတ္တာလဲ
တလြဲဆံပင္ေကာက္ေနတာပဲ။အစားအေသာက္ဆိုလဲ
ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလုပ္ၿပီးစားၾကေတာ႔ ေရာဂါေတြကလဲ
ပိုမိုေပါလာျပန္တယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔လဲ ေက်းလက္ေတာရြာမွာေနသူေတြက
ပိုမိုအသက္ရွည္ၾကဟန္တူတယ္။လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေတြအျမဲလုပ္ေနရေတာ႔
က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႔အျပင္
ေတာ္ရံုေရာဂါလည္းမကပ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာ
ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ သိပ္အတတ္ဆန္းၾကေတာ႔ ေရာဂါေတြေပါမ်ားလာၿပီး
ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္။penicillin ေပၚၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုးမႊားေတြအေပၚ
အႏိုင္ရၿပီလို႔ထင္တဲ႔ အယူအဆေတြမွားမွန္းသိလာၾကတယ္။ေရာဂါအသစ္
ပိုးအသစ္ေတြသာမက ယခင္ႏိုင္ၿပီးသားပိုးေတြကပါ
ထၾကြေသာင္းက်န္းလာျပန္တယ္။HIVဗိုင္းရပ္စ္ေပၚၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ
ေပးလိုက္ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြ မနည္းဘူး။ႀကိဳတင္ကာကြယ္ဖို႔သာတတ္ႏိုင္လို႔
ကာကြယ္ေရးကို အေလးထားရတယ္။လတ္တေလာသတင္းတစ္ပုဒ္မွာ HIVကာကြယ္ေဆးသစ္ကို
အေမရိကန္ FDAက ခြင္႔ျပဳလိုက္ၿပီဆိုလို႔
အခ်ိဳ႕ကကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ဒီတခါေတာ႔ေဆးပညာရွင္ေတြက
လည္သြားၿပီ။ဒါသာခြင္႔ျပဳလိုက္ရင္ ေဆးေသာက္ၿပီး အကဲပိုမဲ႔သူေတြက
ဒုနဲ႔ေဒးဆိုတာ သူတုိ႔သေဘာေပါက္တယ္။ဗိုင္းရပ္စ္က တျခားပိုးေတြထက္
ဗီဇေျပာင္းတာျမန္ေတာ႔ ေဆးယဥ္ပါးရင္ ဒုကၡဘဲ။ေနာက္က လိုက္လုပ္ရမဲ႔ လူေတြက
ေျခႏွစ္လွမ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားရေတာ႔မယ္။ေဆးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္
ထုတ္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။penicillin တုန္းကေတာင္
အလက္ဇႏၵားဖလမ္းမင္း တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔
ၿပီးခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး။တျခားသိပၸံပညာရွင္ႏွစ္ဦးအကူအညီနဲ႔မွ
ေအာင္ျမင္ေအာင္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ႔တာ။ပင္နယ္စလင္ေနာက္ပိုင္းမွာ
ပိုးသတ္ေဆးေတြ အမ်ိဴးမ်ိဴးေပၚခဲ႔တယ္။ပဋိဇီဝေဆးတစ္မ်ိဴးထဲနဲ႔
ေလ႔လာလို႔မကုန္ႏိုင္ဘူး။တျခားေဆးေတြပါတြက္လိုက္ရင္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔။တကယ္ေလ႔လာရင္ကုန္ႏိုင္ဖြယ္မရွိ။ဒါ႔ေၾကာင္႔မ်ားဆရာဝန္၊ဆရာမေတြမ်က္မွန္ေတြနဲ႔ျဖစ္ကုန္တာလားမသိ။အရင္ေခတ္က
ဆရာဝန္ဆိုရင္ မေျပာဘဲနဲ႔သိတယ္
ဆိုတယ္။ပံုပန္းသ႑ာန္ရယ္၊ကိုင္လာတဲ႔စာအုပ္ရယ္ ၾကည္႔ၿပီး
ဆရာဝန္မွန္းသိၾကတယ္။ဆရာဝန္ဆိုရင္ ေလးစားအထင္ႀကီးတယ္ဆိုတဲ႔ေခတ္နဲ႔
အခုေခတ္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္
မွန္ႏိုင္ပါမလားမသိ။တခ်ိဳ႕ဆရာဝန္ေလာင္းေတြၾကေတာ႔
ေတာ္ေတာ္သိသာတယ္။လမ္းေပၚမွာ ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴ(lab coat)တလြင္႔လြင္႔နဲ႔
ဆိုင္ကယ္စီးတာေတြ႔ရင္ ပထမႏွစ္မဟုတ္ရင္
ဒုတိယႏွစ္ပဲ။တတိယႏွစ္ဆိုရင္ေတာ႔နည္းနည္းသိေနၿပီ။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(က)
က်ျပန္ေတာ႔လည္း အျဖဴမဟုတ္ေတာ႔ျပန္ဘူး။PSMယူနီေဖာင္းကုတ္နဲ႔
ဟိုနားတစ္စု၊ဒီနားတစ္စု
ေတြ႔ရျပန္တယ္။ဒါလည္းဆရာဝန္ေတြပါပဲ။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(ခ)က်ျပန္ေတာ႔
ဒီလိုမေနေတာ႔ျပန္ဘူး။ဆံပင္စုတ္ဖြား၊မ်က္လံုးက အေရာင္ကင္းမဲ႔ၿပီး
စိတ္ပ်က္တဲ႔ပံုေပါက္ေနၿပီဆိုရင္
ေသခ်ာတယ္္။ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း(ခ)ေရာက္ေနၿပီ။စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနၿပီး
အိပ္ေရးလည္းမမွန္ေတာ႔ လူလည္းပိန္ခ်ံဴးေနၿပီ။တစ္ဘာသာက်ရင္ ၆လ
ဆိုေတာ႔ကုန္းရုန္းၿပီးက်က္ၾကရျပန္တယ္။ေအာင္သြားလို႔
အလုပ္သင္ဆင္းရၿပီဆိုရင္ေတာ႔ ငါလိုလူဇဗၺဴမွာရွိေသးရဲ႕လား ဆိုၿပီး
ဆရာေတြနဲ႔ေျခရာတိုင္းခ်င္လာတယ္။တစ္လ၊ႏွစ္လေလာက္မွာေတာ႔ ကိုယ္႔အေျခအေနကို
ေတာ္ေတာ္သေဘာေပါက္လာတယ္။လက္ေတြ႔နယ္မွာအသံုးခ်ရတာနဲ႔ စာနဲ႔မတူပါလားဆိုၿပီး
နားလည္လာၾကတယ္။ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းထဲကလို မဟုတ္ပါလား
ဆိုတာတျဖည္းျဖည္းသိလာၾကတယ္။ေနက္ဆံုးမွာ ကိုယ္႔အေျခအေနမွန္ကို
ပိုမိုသေဘာေပါက္လာၾကရင္ေတာ႔ ရင္႔က်က္ၿပီလို႔ဆိုႏိုင္တယ္။ငယ္ငယ္က
လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တာ၊အထင္ႀကီးခဲ႔တာေတြက ျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္ ရီစရာျဖစ္ေနတာ
ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္။ဥပေဒအရ အသက္(၁၈)ႏွစ္မျပည္႔ေသးသူကို
မရင္႔က်က္သူ၊အရြယ္မေရာက္သူလို႔ သတ္မွတ္တာ မမွားဘူးလို႔
ဆိုရလိမ္႔မယ္။တကယ္လည္းအသက္ျပည္႔ၿပီးရင္ေတာင္ ရင္႔က်က္ဖို႔ဆိုတာ
လိုပါေသးတယ္။ေဆးပညာမွာေတာ႔ သြားေတြ၊အရိုးေတြကိုၾကည္႔ၿပီး
သတ္မွတ္ၾကတယ္။အံဆံုးသြားကိုၾကည္႔ၿပီး အရြယ္ေရာက္၊မေရာက္
ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။အရြယ္မေရာက္ေသးဘူးဆိုတာ psychologyစိတ္ပညာအရ
အရြယ္မေရာက္ေသးဘူး၊ရင္႔က်က္မႈမရွိေသးဘူး၊ကိုယ္ပိုင္မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔
ဆိုလိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။အမ်ိဴးသမီးေတြဟာ အမ်ိဴးသားေတြထက္ အပ်ိဳဝင္တာ
ေစာပါတယ္။ဒါၾကည္႔ၿပီး အမ်ိဴးသမီးေတြက physicalအရ ဖြ႔ံျဖိဳးလာေပမယ္႔
mental အရ ရင္႔က်က္ၿပီလို႔မေျပာႏိုင္ပါ။ကမာၻမွာ အသက္(၁၈)ႏွစ္မျပည္႔ခင္
လက္ထက္သူေပါင္း သန္း၅၀၀ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ကမာၻ႔လူဦးေရရဲ႕
ခုနစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္။ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ
ပိုမိုေတြ႔ရပါတယ္။ပိုဆိုးတာက ဘာမွျပင္ဆင္ခ်ိန္မရခင္
အတည္တက်မျဖစ္ခင္အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ႔ ကေမာက္ကမျဖစ္သြားတယ္။ဒီထက္ပိုဆိုးတာက
သားဆက္ျခားနည္းကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးမျပဳႏိုင္ေတာ႔
တေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမြးလာၿပီးဆင္းရဲတြင္းထဲ ပိုမိုနစ္ေတာ႔တာပဲ။တစ္ခါက
စာေရးသူေဆးခန္းကို ေသြးမဆင္းလို႔လာျပတဲ႔အမ်ိဴးသမီး အေၾကာင္းေျပာရင္
ယံုႏိုင္ဖြယ္မရွိ။ေသြးမဆင္းလို႔ဆီးစစ္ၾကည္႔ေတာ႔
ကိုယ္ဝန္ကရွိေနၿပီ။ကိုယ္ဝန္ေတာ႔မလိုခ်င္ဘူး။ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ေမးၾကည္႔ေတာ႔
အတူေနရင္ ကိုယ္ဝန္ရွိႏိုင္မွန္းသိေပမယ္႔ သားဆက္ျခားနည္းကို
မသိဘူး။ပိုဆိုးတာက ၾကားကိုမၾကားဖူးတာပဲ။မႏၱေလးမွာ
အိမ္လာေစာင္႔ေပးရတာလို႔ဆိုတယ္။အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္က မေျပာဘူးလားဆိုေတာ႔
ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔အဆက္အသြယ္ မလုပ္ဘူးဆိုေတာ႔
ကိစၥကျပတ္ကေရာ။ဒီလိုလူမ်ိဴးေတြဘယ္ေလာက္ရွိဦးမလဲမသိ။ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင္႔
မဆက္ဆံသည္႔အက်ိဴးဆက္လား။အသိပညာ ဗဟုသုတမရွိသည္႔အက်ိဴးလား။ေဝခြဲ၍
မရ။လက္သည္လက္ခ်က္ျဖင္႔ ေဆးရံုတြင္ လူနာတိုးမလာပါေစနဲ႔ဟုသာ
ဆုေတာင္းရသည္။ေဆးရံုမ်ားတြင္
ကိုယ္ဝန္ပ်က္ၿပီးေရာက္လာၾကသည္႔လူနာအမ်ားစုမွာ အသက္ငယ္ရြယ္သူ
ပိုမိုမ်ားျပားသည္။မသိနားမလည္မႈအျပင္
ေဆးဝါးအေပၚအလြန္အကၽြံယံုၾကည္ျခင္း၊သံုးစြဲပံုမွားယြင္းျခင္းတို႕ကလည္း
တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ အမ်ားစုမွာမီးယပ္ေသြး၊ရာသီေသြးႏွင္႔ပတ္သက္၍
ေသခ်ာစြာနားလည္သိရွိျခင္းမရွိေပ။တခါက လူနာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ၃လ
ခံေဆးထိုးရက္နဲ႔ ဘာလို႔ရာသီတစက္စက္ဆင္းေနတာလည္းဆိုၿပီး
ေဆးခန္းအကူဝန္ထမ္းကို ေမးခဲ႔ဘူးတယ္။၃လ
ခံေဆးထိုးတိုင္းရာသီမလာဘူးလို႔ဘယ္သူကမ်ား ညႊန္းလိုက္သည္မသိ။အမွန္က
ကနဦးေဆးထုိးစလမ်ားတြင္
ရာသီထိန္တာ(သို႔)ရာသီေသြးတစက္စက္ဆင္းတာမ်ိဳးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ႏွစ္ခ်ီၿပီးထိုးေလေလ
ရာသီထိန္ဖို႔ အခြင္႔အလန္းမ်ားေလသာျဖစ္ပါတယ္။ရာသီေသြးဟာ
ဟိုမုန္းအေျပာင္းအလဲနဲ႔လဲ
သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ညဖက္အိပ္ေရးပ်က္တာ၊အစားအေသာက္ပ်က္တာ၊အလြန္အမင္းဝိတ္ေလ်ာ႔တာမ်ိဳးေတြ
ေၾကာင္႔လည္း ရာသီေသြးကို
ကေမာက္ကမျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ေမြးလမ္းေၾကာင္းပိုးဝင္တာ၊သားအိမ္ပံုမွန္မဟုတ္တာ
ေတြစတဲ႔ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြ
အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။သူမ်ားျဖစ္တိုင္းကိုယ္လိုက္ျဖစ္မယ္လို႔
မထင္ေစခ်င္ဘူး။လူနာတစ္ေယာက္ထဲမွာေတာင္ ဒီေဆးတဲ႔ေပမယ္႔ ေနာက္တစ္ခါထိုးရင္
တဲ႔ခ်င္မွတဲ႔တာ။ဒီလိုသေဘာေတြနားလည္သေဘာေပါက္ေစခ်င္တယ္။ဆရာဝန္ေတြလဲ
သူ႔အတိုင္းအတာန႔ဲသူသာ တတ္ႏိုင္လိမ္႔မယ္။မရွင္းလင္းတာရွိရင္
တတ္ကၽြမ္းတဲ႔ဆရာဝန္နဲ႔ ေသခ်ာေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တာ
အေကာင္းဆံုးပါပဲ။စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး က်န္းမာေရးအသိမ်ားရွိၿပီး
ဆရာဝန္ေတြကို စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ေမးႏိုင္၊ေဆြးေႏြးႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး