ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ့စာေတြကို အျမဲဖတ္ေနတဲ့စာဖတ္ပရိသတ္တဦးပါ။ ဆရာ့စာေတြက က်န္းမာေရးပညာေပးသလိုဗဟုသုတေတြလညိး ရရွိေစပါတယ္။ ဆရာ့ကို တခုေလာက္ေမးခ်ငိတာက ဒီလိုစာေတြေရးဖို႕ဘယ္လိုၾကိဳးစားသင့္လဲဆိုတာ အၾကံျပဳေပးေစခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အခ်စ္ဝတၱဳေတြ ဖတ္တာအႁကံျပဳသလို တခ်ိဳ႕က စာအကုန္ဖတ္ဖို့လိုတယ္လို႕ေျပာပါတာၾကားဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာၾကီးမင္းသိခၤနဲ႕ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ဝတၱဳေတြကို ဖတ္ပါတယ္။ ဆရာ့အေနနဲ႕ ဘယ္လိုစာေတြကို အေရးေပးဖတ္ခဲ့သလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ဆရာ့အၾကံျပဳခ်က္ကို သိခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
အခ်စ္ဝတၱဳေရးတဲ့စာေရးဆရာေတြက ရသရဲ႕ခြန္အားကို အေလးေပးေျပာၾကတယ္။ ဆရာေတြကေတာ့ သုတရဲ႕အရာေရာက္ပံု၊အသုံးဝင္ပံုကို တခုတ္တရေျပာၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ အသက္ၾကီးရငိ့တဲ့ စာေရးဆရာေတြ၊သတင္းစာဆရာေတြေပါ့။ အမွန္ေတာ့ စာေပဆိုတာ ဘယ္အမ်ိဳးအစားက ပိုေကာင္းလဲ ခြဲျခားလို႕မရစေကာင္းတဲ့့အရာမ်ိဳးလို႕ ယူဆပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့အျမင္ေတာ့ အားလံုးက သူ႕ဟာသူေကာင္းေနၾကတာပဲ။ စာေကာင္းတပုဒ္ျဖစ္ဖို႕ ရသလိုသလို သုတလညိး ေပးနိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္။ အမ်ားစုက အခ်စ္ဝတၱဳဆိုတာနဲ႕ ရသစာေပလို့ ထင္ျကတယ္။ တခါတရံ ရသစာေပထဲမွာ သုတေလးေတြ ထည့္ေရးၾကတာ သတိမထားမိၾကဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က စာဖတ္နာသလားေတာ့ မေမးနဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ဖတ္တဲ့စာေပကို ေျပာရင္လူရယ္မလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က သိုင္းဝတၱဳကို ခေရဇီျဖစ္တယ္။သုိင္းဝတၱဳဖတ္တဲ့အခါ ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့ကို ဖတ္တာ။ ေက်ာင္းစာေတာ့ အဲေလာက္ၾကီးမဖတ္ျဖစ္ပါ။ သိုငိးဝတၱဳဆိုရင္ အတြဲလိုက္ျဖစ္မွ သေဘာက်တာ။ မီးပ်က္ရင္ ဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႕ ထြန္းျပီး ဖတ္တယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးအစားကို ဘယ္ထဲထည့္မလဲ။ အခုနာမည္ျကီးေနတဲ့ စာေရးဆရာၾကီးေတြရဲ႕ ဝတၱဳဆိုတာ ၁၀အုပ္ျပည့္ေအာင္ မဖတ္ဘူးပါဘူး။ ငယ္ငယ္က ကာတြန္းေတြေတာ့ ဖတ္ပါတယ္။ ဒါပါပဲ။ သတိထားမိတာက ဖတ္တဲ့စာေပမဟုတိပဲ စာဖတ္အားကပဲ အဓိကက်တယိ၊အေရးၾကီးတယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာငိ့ ဘယ္စာေပဖတိမွ၊ညာစာေပဖတ္မွ ေတြ လုပ္မေနပါနဲ႕။ လိုရင္းက စာဖတ္ဖို႕ပဲ။ ေက်ာင္းစာဖတ္လဲရတာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ စာေရးဆရာၾကီးတေယာက္ ေျပာတာကိုပဲ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်ျပီး နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။
"ဆရာ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္လို႕ ဘာလုပ္ရမလဲ"
"ေဟ့ေကာင္ မင္းဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊တကယ္ဆို အခုအခ်ိန္မွာ ထိုင္ျပီး စာေရးေနရမွာမဟုတ္လား။ေမးေနတာေတြေလွ်ာ့ျပီး ကုလားထုိင္နဲ႕ဖင္ ျမဲတဲ့တေန႕မင္း စာေရးဆရာျဖစ္ျပီတဲ့"
ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး
၂၉.၁.၁၅
No comments:
Post a Comment