လူေတြဟာ ေမြးကင္းစအရြယ္ကစျပီး တျဖည္းျဖည္းၾကီးထြား ဖြံ႔ျဖိဳးလာခဲ့ၾကတယ္။ ဖြံ႔ျဖိဳးတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ပိုင္း၊ရုပ္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္းၾကီးထြားလာတာကို ဆိုလုိပါတယ္။ ေမြးကင္းစအရြယ္ မွာ ေအာ္တတ္၊ငိုတတ္၊နို႕စုိ႕တတ္တာက လြဲလို႕ ဘာမွမသိနားမလည္ေသးပါ။ ၁လသားအရြယ္ထိ မ်က္လံုးဖြင့္တတ္၊ၾကည့္တတ္ရံုကလြဲလို႕ မိခင္ရင္ခြင္မွာလဲေလွာင္းျပီး နို႕စို႕တတ္ရံုသာ ရွိေသးတယ္။ အေနအထား အခန္႕မသင့္ရင္ ငိုလိမ့္ဦးမယ္။ ရင္ခြင္ထဲကို ေထြးေပြ႕ထားရင္ ေခါင္းလႈပ္တတ္တယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက လက္သီးစုပ္သလို အျမဲစုပ္ထားတတ္တာ သတိထားမိလိမ့္မယ္။
၃လသားအရြယ္
ေခါင္းထိန္းတတ္လာတယ္။ စကၡဳအာရံုဖြံ႔ျဖိဳးလာျပီး အရာဝတၱဳေတြကို လိုက္ၾကည့္တတ္လာတယ္။ အာရံုေၾကာေတြ အားေကာင္းလာျပီး လက္ထဲထည့္ေပးသမွ် စုပ္ကိုင္တတ္လာတယ္။ အၾကားအာရံုေလးဖြံ႔ျဖိဳးလာတာနဲ႕အမွ် မိခင္ရဲ႕ ေခ်ာ့သိပ္သံမွာ သာယာတတ္၊ခံစားတတ္လာတယ္။ သူနဲ႕လက္ပြန္းတတီးရွိတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူကို မွတ္မိလာျပီး ျပံဳးတတ္ရယ္တတ္လာတဲ့အရြယ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၆လသား အရြယ္
ဝမ္းလွ်ားေမွာက္တတ္လာတယ္။ မိဘအကူအညီနဲ႕ ထိုင္တတ္၊မွီတတ္လာတယ္။ အသံစထြက္လာျပီး စူးစူးဝါးဝါးေျပာတတ္လာတယ္။ ဒါ့ျပင္ အသံၾကားရင္ လွည့္ၾကည့္တတ္လာတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ဦးေခါင္းပိုင္းလႈပ္ရွားမႈ အားေကာင္းလာတဲ့အရြယ္ျဖစ္တယ္။ျမင္ျမင္သမွ် အရာဝတၱဳေတြကို ပါးစပ္ထဲထည့္တတ္တဲ့အရြယ္ျဖစ္လို႕ မိဘေတြ အထူးဂရုစုိက္သင့္တဲ့အရြယ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္မွာဒီလိုအသက္အရြယ္ေရာက္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေသးငယ္တ့့ဲ အရာဝတၱဳေတြ၊ပစၥည္းေတြ မထားသင့္ဘူး။ ပထမဆံုး ေရွ႕သြားနွစ္ေခ်ာင္း စေပါက္လာျပီ ျဖစ္လို႕ ျဖည့္စြက္စာ စေကၽြးလို႕ရတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ၆လသားအရြယ္ထိ တလကို တလက္မစီ ၾကီးထြားလာၾကတယ္။
၉လသားအရြယ္
လႈပ္ရွားမႈအေနနဲ႕ တိုးတက္လာပါတယ္။ေလးဖက္ေထာက္ျပီး သြားတြားတတ္လာတယ္။ ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ် လက္ညိႈးထိုးတတ္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တယ္။ အမူအရာ အေနနဲ႕ လက္ျပႏႈတ္ဆက္တတ္တယ္။ လက္ခ်င္းရိုက္တတ္လာတယ္။ ေဖေဖ၊ေမေမ စတဲ့ သံတူစကားလံုးမ်ိဳး ေျပာတတ္လာတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ မိဘေတြ နွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီထိတဲ့ အသက္အရြယ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္။
၁နွစ္သားအရြယ္
လႈပ္ရွားမႈ အတိုးတက္ဆံုး အသက္အရြယ္ျဖစ္တယ္။ အမွီအခိုကင္းကင္းနဲ႕ မတ္တပ္ရပ္လာနိုင္တယ္။ ေဘးမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းတခုခုကို ကိုင္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္တတ္လာတယ္။ အရာဝတၱဳေတြကို ျမဲျမံေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ဆုပ္ကိုင္နိုင္တဲ့အရြယ္ျဖစ္တယ္။ ေရခြက္ကို ကိုယ္တိုင္ ကုိင္ေသာက္နိုင္တဲ့အရြယ္လည္း ျဖစ္တယ္။ ေျပာတဲ့စကားလံုးေတြကို ဦးေနွာက္က ေကာင္းေကာင္း ပံုဖာ္ျပီး နားလည္သေဘာေပါက္နိုင္စြမ္းရွိလာျပီ။ ကိုယ့္ကို တျခားလူေတြ ေခၚမွန္းသိတတ္လာျပီ။ လိုခ်င္တာေတြကို လက္ညိႈးထိုး ပူဆာတတ္တဲ့အရြယ္ျဖစ္လို႕ မိဘေတြ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေဆာင္ထားသင့္တဲ့ အခ်ိန္လို႕ ေျပာရင္လည္း မမွားပါ။
၁နွစ္ခြဲအရြယ္
လမ္းေလွ်ာက္တတ္ရံုမက ေျပးတတ္လာခဲ့ျပီ။ ခံုျမင့္ေတြေပၚ တြယ္တတ္တဲ့အျပင္ လက္ကလည္း ေတာင္ျခစ္၊ေျမာက္ျခစ္ ေရးျခစ္ခ်င္လာျပီ။ တနည္းအားျဖင့္ ပန္းခ်ီဗီဇ သေႏၶတည္စ အရြယ္လို႕ ဆိုရမလားပဲ။ စကားလံုး၊စကားစုေတြကို ေျပာဆိုတတ္ျပီး လိုခ်င္တာမွန္သမွ်ကို လက္ညိွးထိုးခိုင္းတတ္တဲ့အရြယ္ျဖစ္လို႕ မိဘေတြ အေနနဲ႕ အလိုလိုက္ရမယ့္အရြယ္ ျဖစ္တယ္။
၂နွစ္သားအရြယ္
ငယ္သြားေတြ စံုစံုလင္လင္ ေပါက္လာတယ္။ ထမင္း၊ဟင္း ေကာင္းေကာင္းစားနိုင္တယ္။ မိမိဘာသာ အဝတ္ခၽြတ္တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဝတ္ေတာ့ မဝတ္တတ္ေသးပါ။ အရိုး၊ၾကြက္သားေတြ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္လို႕ ေလွကားေပၚ တြယ္တက္နိုင္လာျပီ။ လက္နည္းနည္းျငိမ္လာတာေၾကာင့္ မ်ဥ္းေျဖာင့္၊မ်ဥိးေျကာင္းေတြ စဆြဲတတ္လာတယ္။ လူနာမည္ေတြနဲ့လည္း ရင္းနွီးလာခဲ့ပါျပီ။
၃နွစ္သားအရြယ္
မိမိေျခေထာက္ေပၚ ေကာင္းေကာင္းရပ္တည္နိုင္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ မိမိေျခေထာက္ကို လိုသလို အသံုးခ်တတ္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရုံ၊ေျပးရံုမက ေလွကားေပၚထိပါ တက္လာနိုင္တယ္။ ေန႕ခင္း အိပ္ရာေပၚ ေသးမေပါက္ေတာ့တာကိုက လူၾကီးဆန္လာတယ္ ေျပာရမယ္။ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္း အားေကာင္းလာတယ္။ စက္ဝိုင္းဆြဲတတ္လာတယ္။ နာမည္၊အသက္ကအစ ေမးရင္ စေျပာတတ္လာတယ္။
၅နွစ္သားအရြယ္
ေဘာလံုး ဖမ္းတတ္၊ကန္တတ္လာတယ္။ စကားကုိ ေၾကေၾကလည္လည္ ေျပာတတ္လာျပီး အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ မိတ္ဖြဲ႔လာတတ္တယ္။ လူပံုေတြ၊ၾတိဂံပံုေတြ ဆြဲျပီး ပန္းခ်ီဆရာေပါက္စ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္တဲ့အရြယ္ ျဖစ္တယ္။ စိတ္ပိုင္း၊ ရုပ္ပိုင္းဖြံ႔ျဖိဳးမႈအရ ေက်ာင္းစာသင္လို႕ရတဲ့ အရြယ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာသမွ်က္ို ဦးေနွာက္က မွတ္သားျပီး ပံုေဖာ္တတ္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တယ္။
၆နွစ္သားအရြယ္
အရာဝတၱဳေတြေပၚ တက္ခြစီးတတ္လာျပီ။ ဒီအရြယ္မွာ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္၊စက္ဘီး စတာေတြ စီးခ်င္လာတယ္။ အေရာင္ကာလာေတြကို ပံုေတြထဲကို ထည့္တတ္လာလို႕ ေဆးေရာင္ခ်ယ္ စာအုပ္ ဝယ္ေပးသင့္တဲ့အရြယ္ျဖစ္တယ္။ စာေတြကို ေရးတတ္၊ကူးတတ္လာလုိ႕ ေက်ာင္းထားသင့္တဲ့ အရြယ္ျဖစ္တယ္။ အေရအတြက္၊ကိန္းဂဏာန္းနဲ႕ သခ်ာၤတြက္တတ္လာျပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စတင္ေပါင္းသင္းလာျပီး ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ခ်င္လာတယ္။ ဒီအသက္အရြယ္မွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆံုးျဖတ္နိုင္ေအာင္ မိဘေတြက ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမွာျဖစ္လို႕ အေလးထားေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။
၇-၁၀နွစ္သားအရြယ္
ေျခ၊လက္ လႈပ္ရွားမႈ ျမန္ဆန္လာျပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းလာနိုင္တာေၾကာင့္ နွစ္ဘီးတည္းပါ စကိတ္၊စက္ဘီးစီးခ်င္လာတယ္။ ပေဟဠိဖြက္တာ၊ဂိမ္းကစားတာ ဝါသနာပါလာျပီျဖစ္သလို ကာတြန္း၊တီဗြီၾကည့္ခ်င္လာတယ္။ ဂီတဆိုတာကို ခံစားတတ္လာတယ္။ စာေတြ ဖတ္တတ္လာျပီျဖစ္လို႕ စာအုပ္စာေပနဲ႕ စတင္ရင္းနွီးလာတယ္။ ဘဝမွာ သူရဲေကာင္းေတြရွိလာျပီး ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့အရြယ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၁၀-၁၄နွစ္သားအရြယ္
လူပ်ိဳ၊အပ်ိဳ စဝင္ေတာ့မယ့္ အရြယ္ျဖစ္တယ္။ မိန္းကေလးေတြက ေယာက်ာၤးေလးေတြထက္ အပ်ိဳဝင္တာ (၂)နွစ္ေလာက္ ပိုေစာတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မိန္းကေလးေတြက ၁၀-၁၂နွစ္အတြင္း အပ်ိဳဝင္စျဖစ္ျပီး ေယာက်ာၤးေလးေတြကေတာ့ ၁၂-၁၄နွစ္မွာ လူပ်ိဳေပါက္စ ျဖစ္လာတယ္။ လူပ်ိဳ၊အပ်ိဳဆိုတဲ့ေနရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ရုပ္ပိုင္းေျပာင္းလဲမႈသာမက စိတ္ပိုင္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားစြာ ရွိလာတယ္။ အရပ္အေမာင္း၊ၾကီးထြားမႈ ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာေတြလည္း သိသာလာတယ္။ အနံ႔၊ထိေတြ႕မႈ၊အာရံုခံစားမႈ ပိုလာတယ္။ ဆန္႕က်င္ဖက္လိင္ေတြကို စိတ္ဝင္စားတတ္တဲ့ အရြယ္လည္း ျဖစ္တယ္။ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကို ဂရုစိုက္လာတယ္။ တဖက္သားကို အားနာတတ္၊ရွက္တတ္လာတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လူၾကီးဆန္လာတယ္။
ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး
ရတနာပံုသတင္းစာ(၁၃.၁၀.၁၄)
No comments:
Post a Comment