Thursday, September 27, 2012

သိမွတ္ဖြယ္ရာ ဝဲေရာဂါ


                               
     
     ဝဲေရာဂါဆိုတာ လူတိုင္းၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္မျဖစ္ဘူးရင္ေတာင္မွ သူမ်ားေတြ ဝဲေပါက္တာကို ျမင္ဘူးၾကားဘူးၾကမွာပါ။
ဒါေပမယ္႔ဝဲဟာဘာေၾကာင္႔ျဖစ္လဲ ဆိုရင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေခါင္းကုတ္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
 တခ်ိဳ႕က ေပြးနဲ႔ ဝဲကို အတူတူပဲလို႔ထင္ျမင္ၾကတယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ တႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေက်ာင္းျပီးစ ဆရာဝန္ငယ္တစ္ေယာက္က ေပြးနဲ႔ဝဲကို အတူတူထင္ျပီးေမးခဲ႔ဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႕ျမန္မာေဆးေတြမွာ ေပြး၊ဝဲ၊ညွင္း ၊ယားနာေပ်ာက္ေဆးဆိုျပီး ေၾကျငာၾကေတာ႔ ဒီလိုထင္ျမင္တာ အျပစ္မဆိုသာပါဘူး။ အမွန္ေတာ႔ ေပြးတို႔ ဝဲတို႔ဟာ ျဖစ္ေစတဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြ မတူညီၾကသလို၊ ကုသပံုျခင္းလဲ မတူၾကပါဘူး။ သို႔ေသာ္
ယားယံတာျခင္း၊ အနီစက္ ေပါက္တာျခင္းေတာ႔ တူညီၾကပါတယ္။ ယားေတာ႔ကုတ္၊ကုတ္ေတာ႔ အနာျဖစ္ ယားလိုက္နာလိုက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနတယ္။ ယားနာအမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါၾကတယ္။ ဒီအပတ္ေတာ႔
ဝဲေရာဂါနဲ႔ ပတ္သတ္တာ ေတြကို အဓိက ေျပာပါမယ္။
ဝဲေရာဂါ ဘာေၾကာင္႔ျဖစ္လဲ။                                                                                  
ဝဲေရာဂါဟာ “sarcoptes scabiei” လို႔ေခၚတဲ႔ အလြန္ေသးငယ္တဲ႔ ေျခရွစ္ေခ်ာင္းပါ ကပ္ပါးပိုးေကာင္ငယ္(mite) ေတြေၾကာင္႔ျဖစ္ေစတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကမ်င္းနီေကာင္လို႔လည္း ေခၚတတ္ၾကပါတယ္။ သူမ်ားခႏာကိုယ္ေပၚ ကပ္ရပ္စားေသာက္မွ အသက္ရွင္ႏိုင္လို႔ ကပ္ပါးေကာင္အမ်ိဳးအစားထဲ ပါသြားပါတယ္။ ခိုကပ္မွီခိုစားေသာက္စရာ ခႏာကိုယ္(host)မရွိရင္ သံုးရက္ထက္ ပိုျပီးမရွင္သန္ႏိုင္ပါဘူး။ ေယဘုယ်အားျဖင္႔ ဝဲပိုးအမေကာင္ေတြရဲ႕ အရြယ္အစားဟာ ပင္အပ္ထိပ္ဖ်ားခန္႔(0.4mm)ခန္႔သာရွိတတ္ျပီး ဝဲပိုးအထီးေတြဟာ အမထက္အရြယ္အစား ေသးငယ္ၾကျပီး (0.2mm)ခန္႔သာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကို အႏုၾကည္႔မွန္ဘီလူးနဲ႔သာ ေကာင္းေကာင္းျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
ဝဲေရာဂါလို႔ ဘာေၾကာင္႔ေခၚသလဲ။
Scabie ဆိုတဲ႔ ဝဲေရာဂါဟာ လက္တင္ဘာသာ “scabere” က ဆင္းသက္လာျပီး “ကုတ္ျခစ္ျခင္း” ဆိုတဲ႔ အဓိပယ္မ်ိဳးပါ။ scabies ဆိုတဲ႔ နာမယ္ကိုေတာ႔ အီတလီသမားေတာ္ၾကီး ဆဲလ္ဆက္(celsus)က စတင္ ေခၚေဝၚခဲ႔ပါတယ္။ ဝဲေရာဂါပိုးဟာ ဘီစီ ၄၉၄ ခန္႔ကတည္းက ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အီတလီ ဇီဝပညာရွင္ Diacinto Cestoni(1637-1718)က ဝဲေရာဂါဟာ miteေခၚတဲ႔ အေကာင္ငယ္ေလးေတြေၾကာင္႔ ျဖစ္ေၾကာင္း စတင္ ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုခဲ႔ပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ႕ ဝဲေရာဂါဟာ အျဖစ္အမ်ားဆံုးအေရျပားေရာဂါေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ျပီး ႏွစ္စဥ္ လူသန္း၃၀၀ ေလာက္ ကူးစက္ခံေနရပါတယ္။ ဖြံ႕ျဖိဳးမႈ အနည္းဆံုးဆိုတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႔ အေတြ႔ရအမ်ားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ဝဲေရာဂါေတြ ဘယ္လိုကူးစက္သလဲ။
ေရာဂါရွိသူနဲ႔ အသားေရျခင္း ထိေတြ႔မႈမွ ကူးစက္ပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ ဝဲေရာဂါရွင္ရဲ႕ အဝတ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္(မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါ၊ လက္ကိုင္ပဝါ) စသည္တို႔ မွ်ေဝသံုးစြဲျခင္းအားျဖင္႔လည္း ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။ တကိုယ္ရည္သန္႔ရွင္းေရးအားနည္းသူမ်ားလည္း အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ တိရိစာၦန္မ်ားမွတဆင္႔ ကူးစက္တတ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္ ယားယံတာ၊ အဖုထြက္တာေလာက္ျဖစ္ျပီးရင္ သူ႔ဘာသာ ေပ်ာက္ကင္းသြားပါတယ္။
ဝဲေရာဂါရဲ႕ ေရာဂါလကၡဏာက ဘာေတြလဲ။
ကူစက္ခံရျပီး တစ္လအတြင္း ယားယံတဲ႔ အနီစက္ အဖုေသးေလးေတြ စထြက္လာပါတယ္။ တခါတရံ ျခင္ကိုက္တာ၊ ၾကမ္းပိုးကိုက္တာ တို႔နဲ႔ မွားတတ္ပါတယ္။ ဝဲေရာဂါဟာ ညပိုင္းမွာ ပိုမိုဆိုးတတ္ျပီး မကုတ္ရ အေနႏိုင္ဆိုတာ မ်ိဳးေတြထိ ျဖစ္ပါတယ္။ ယားယံျခင္းဟာ ဝဲပိုးေကာင္ေတြ အေရျပားထဲမွာ ေျမာင္းေဖာက္သြားလာျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ ဝဲပိုးေကာင္အမေတြ ဥဥျခင္း၊ မစင္အညစ္အေၾကးစြန္႔ျခင္းတို႕ဟာ အေရျပားကို ပိုမိုယားယံေစပါတယ္။ ဥဥျပီးေနာက္ ၁၀ရက္ခန္႔ အတြင္းမွာ သားေလာင္းေပါက္ျပီး ဝဲေကာင္ေလးေတြဟာ တစ္လခန္႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ အပူခ်ိန္ျမင္႔ရင္ ပိုမိုလႈပ္ရွားတတ္ေပမယ္႕ အပူခ်ိန္ 20  ံC ေအာက္ေရာက္ရင္ေတာ႔ လႈပ္ရွားျခင္းမရွိပဲ အေရျပားကတုတ္က်င္း ေတြထဲမွာသာ ခုိေအာင္းေနတတ္ပါတယ္။           ေအးတဲ႔အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ယားယံတာ ပိုမိုသက္သာတတ္ပါတယ္။ ဝဲစို၊ ဝဲေျခာက္ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္တတ္ျပီး အျဖစ္မ်ားတာ ဝဲေျခာက္ပါ။ အကုတ္မ်ားတဲ႔အခါ ထပ္ဆင္႔ပိုးဝင္လာျပီး အရည္တစိုစို၊ျပည္တစိုစိုနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ ဝဲအစိုလို႔ေခၚၾကပါတယ္။ ခုခံအားက်ဆင္းသူနဲ႔ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ႔သူေတြမွာ အလြန္ျပင္းထန္တဲ႔ ခ်ပ္ျပင္ဝဲ(rusted scabies) ျဖစ္တတ္ျပီး အေရျပား ေျခာက္ေသြ႔ယားယံျပီး အခ်ပ္လိုက္ကြာက်တတ္ပါတယ္။ ယခင္က norwagian scabies လို႔လည္း ေခၚခဲ႔ၾကပါတယ္။ အသက္အရြယ္၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ျမန္မာအယူအဆမွာ ၾကားသံုးၾကား မဝင္ေကာင္းဖူး ဆိုရိုးရွိေပမယ္႔ ဝဲေကာင္ေလးေတြက ရွိသမွ်ၾကားအကုန္ဝင္ပါတယ္။ဝဲေတြကိုအမ်ားအားျဖင္႔ လက္ေခ်ာင္း ေျခေခ်ာင္းေတြၾကား၊ တံေတာင္ဆစ္၊ ခ်ိဳင္း၊ေပါင္ျခံ၊ ဒူးေခါက္ေကြးၾကားေတြမွာ အေတြ႔ရမ်ားပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ရင္သားအဝိုက္မွာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ဒီလို ေနရာေတြမွာ ေသးငယ္တဲ႔ အနီစက္အဖုငယ္ေလးေတြ ေပါက္ရင္ ဝဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ဝဲေတြဟာ တြန္႔ေနတဲ႔ အေရျပားၾကားေတြ၊ ျမင္႔မားတဲ႔ အပူခ်ိန္ေတြကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္။
ဝဲေရာဂါကို ဘယ္လို ကုသႏိုင္သလဲ။
ပံုမွန္အားျဖင္႔႔ ဝဲေရာဂါျဖစ္တဲ႔အခါ မွန္ကန္တဲ႔ ကုသမႈခံယူပါက ႏွစ္ပတ္အတြင္း သက္သာေပ်ာက္ကင္း ႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေစ်းကြက္ထဲမွာလဲ ဝဲေရာဂါအတြက္ ေဆးေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ benzyl benzoate ,1%lindane, 10%crotamiton အစရွိသျဖင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ အဓိကအားျဖင္႔ ဝဲေကာင္ေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းေပးတယ္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးအေနနဲ႔ အာရံုေၾကာထိခိုက္ႏိုင္ျခင္း၊ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏွင္႕ ကေလးငယ္မ်ားကို ထိခိုက္ႏိုင္တဲ႔အတြက္ အသံုးျပဳမႈနဲပါးတယ္။ လက္ရွိအသံုးအမ်ားဆံုး ႏွင္႔အဆင္ေျပဆံုးေဆးမွာ permethrin 5% ျဖစ္ပါတယ္။ ဝဲပိုးကိုသာမက ဝဲဥမ်ားကိုပါ ႏိွင္နင္းႏိုင္သည္႔အတြက္ လူနာအတြက္အဆင္ေျပေစသလို ၃လ အထက္ ကေလးငယ္မ်ားႏွင္႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ကိုပါ လိမ္းေပးႏိုင္ျခင္းတို႔က အားသာခ်က္တခု ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဝဲေဆးလိမ္းတဲ႔အခါ လည္ပင္းေအာက္ပိုင္းမွစ၍ တကိုယ္လံုး ေျခဖဝါး၊လက္ဖဝါး လက္ဖဝါးပါမက်န္ ေနရာစံုေအာင္ လိမ္းေပးသင္႔သည္။ အနည္းဆံုး ၈နာရီခန္႔ လိမ္းထားသင္႕ျပီး ၁၂ နာရီထက္ ပိုျပီးမထားသင္႔ပဲ ေဆးေၾကာပစ္ရမည္။ အေကာင္းဆံုးမွာ ညအိပ္ရာမဝင္မီွ လိမ္းျပီး မနက္အိပ္ရာထတြင္ ေဆးေၾကာပစ္ျခင္းက ပိုမိုသင္႔ေတာ္သည္။ေဆးလိမ္းစဥ္ အေတာအတြင္း ေရႏွင့္ ထိျခင္းကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေရွာင္ၾကဥ္သင္႔သည္။ လိုအပ္လွ်င္ တပတ္ေနေသာ အခါ ထပ္မံလိမ္းေပးရမည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏွင့္ ၆လေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ sulphur လိမ္းေဆး ေပးႏိုင္သည္။ အလြန္ဆိုးရြားေသာ ဝဲေရာဂါ(crusted scabies) အတြက္မူ ivermectinေဆးကို ပါးစပ္မွ ေပးရသည္။ လိုအပ္လ်င္ ႏွစ္ပတ္ၾကာေသာ္ ထပ္မံ၍ တိုက္ေကြ်းႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ၆ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားကို တိုက္ေကြ်းရန္ မသင္႔ေပ။ ဝဲေရာဂါတြင္ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္တခုမွာ အိမ္သားတစ္ဦး ကုသမႈခံယူလွ်င္ အတူေနမိသားစုဝင္အားလံုး ကုသမႈခံယူမွသာ အျမစ္ျပတ္ႏိုင္သည္။ အိပ္ရာခင္း၊ ေစာင္၊ေခါင္းအံုး၊အသံုးအေဆာင္ မ်ားကို အသစ္လဲသင္႔ျပီး ေလွ်ာ္ဖြတ္လွ်င္လည္း ေရေႏြးႏွင္႔ ေလွ်ာဖြတ္သင္႔သည္။ တခါတရံ ယားယံမႈမွာ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ၾကာႏိုင္ျပီး သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားသည္။ ေဆးလိမ္းျပီး ႏွစ္ပတ္ခန္႔အတြင္း မသက္သာပါက ဆရာဝန္ႏွင္႔ ထပ္မံျပသသင္႔သည္။ ယားယံမႈ သက္သာေစရန္ diphenhydramine, steroid စတီးရြိဳက္ စားေဆး၊ ထိုးေဆး အသံုးျပဳႏိုင္သည္။ ထပ္ဆင္႔ပိုးဝင္ပါက ပဋိဇီဝပိုးသတ္ေဆး အသံုးျပဳ၍ ကုသႏိုင္သည္။
ဘယ္လို ကာကြယ္ႏိုင္သလဲ။
ေရာဂါပိုး ရွိသူနဲ႔ အသားအေရျခင္း ထိေတြ႔ျခင္း၊ အသံုးအေဆာင္မွ်ေဝ သံုးစြဲျခင္းတို႔ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။ အဝတ္အစား အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ဆပ္ျပာ၊ေရေႏြးႏွင္႔ ေသခ်ာစြာ ေဆးေၾကာရမည္။ တကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းေရးကို မ်ားစြာအေလးထားေဆာင္ရြက္သင္႔သည္။ HIV ကဲ႔သို႔ ခုခံအားက်ဆင္းသူမ်ား ပိုမိုသတိထား ကာကြယ္သင္႔သည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားတြင္ အျဖစ္မ်ားသျဖင္႔ လူၾကီးမိဘမ်ားအေနျဖင္႔ အထူး အေလးထားေဆာင္ရြက္သင္႔သည္။
စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ဝဲသံသရာမွ ကင္းေဝးၾကပါေစ။

ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး
(Health Care Journal: 24.2.12)